၁။ ငါသည္ အိုျခင္းသေဘာ ရွိသည္ျဖစ္၏။ အိုျခင္း သေဘာတရားကို မလြန္ဆန္နိဳင္။
၂။ ငါသည္ နာျခင္းသေဘာ ရွိသည္ျဖစ္၏။ နာျခင္း သေဘာတရားကို မလြန္ဆန္နိဳင္။
၃။ ငါသည္ ေသျခင္းသေဘာ ရွိသည္ျဖစ္၏။ ေသျခင္း သေဘာတရားကို မလြန္ဆန္နိဳင္။
၄။ ငါ့အား ခပ္သိမ္းေသာ ႏွလံုးကို ပြားေစတတ္ေသာ အေဆြအမ်ိဳး၊ အေဆြခင္ပြန္း၊ ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္သူတို ့ႏွင့္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားသျဖင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ဘ၀တစ္ပါးသို ့ ေျပာင္းသြားသျဖင့္ ေသကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္တတ္ေခ်၏။
၅။ ငါသည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသည္၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရင္းရွိသည္၊ ကံသာလွ်င္ အေမြခံရွိသည္၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ိဳးရွိသည္၊ ကံသာလွ်င္ ကိုးကြယ္လဲေလ်ာင္းရာ ရွိသည္ ျဖစ္၏။ ေကာင္းသည္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ မေကာင္းသည္လည္း ျဖစ္ေသာ အၾကင္ကံကို ျပဳအံ့။ ထိုျပဳေသာ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကံ၏ ေကာင္းေမြ ဆိုးေမြခံသည္ ျဖစ္ရအံ့။
No comments:
Post a Comment