အလုပ္ရွင္မျဖစ္ေစနွင္႔ အလုပ္ေခါင္ေဆာင္သာျဖစ္ပါေစ

အလုပ္ရွင္က အခြင္႔အာဏာကို အားကိုးတယ္။

ေခါင္ေဆာင္က စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းကို အားကိုးတယ္။

အလုပ္ရွင္က အေၾကာက္တရားနဲ႔ ေခ်ာက္ခိုင္းတယ္။

ေခါင္ေဆာင္က ေမတၱာတရားနဲ႔ ဦးေဆာင္တယ္။

အလုပ္ရွင္က "ငါ" လို႔ေျပာတယ္။

ေခါင္ေဆာင္က" ငါတုိ"လို႔သုံးတယ္။

အလုပ္ရွင္က အလုပ္ျပီးသြားပုံကိုျပတယ္။

ေခါင္ေဆာင္က အလုပ္ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆုိတာသင္ေပးတယ္။

အလုပ္ရွင္က ရုိေသးေလးစားဖုိ႔ အမိန္႔ေပးတယ္။

ေခါင္ေဆာင္က ေလးစားထုိက္ရန္ စံျပေနထုိ္င္တယ္။


(အခြင္႔လမး္ဂ်ာနယ္) အရွက္ဇနက (နာလႏၵာတကၠသုိလ္ -အိႏၵိယနုိင္ငံ)

ထပ္ၾကိဳးစားလုိက္စမ္းပါ...

လူဆုိိသည္မွာ ၾကိဳးစားရန္ အခြင္႔အေရးကို ရတုိင္း ၾကိဳးစား၍ ေနရေလသည္၊

မၾကိဳးစားလွ်င္ ဘာမွမျဖစ္၊ ၾကိဳးစားလွ်င္ေသာ္မွ ျဖစ္ခ်စ္ျဖစ္မည္၊ မျဖစ္ခ်င္ေနမည္။

သုိေသာ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္၍ မၾကိဳးစားရဟူ၍ ဤေလာကဥ္ တားျမစ္ထား

နုိင္စြမ္း မည္သူမွ် မရွိေပ။


(ဦးထြ႗္ေခါင္)

မ်က္လုံး , နား, ပါစပ္,

လူမွာ နားနွစ္ဖက္ရွိတယ္ဆုိတာ အလာကားမဟုတ္ပါဘူး။

ဟုိဘက္ကစကား သည္ဘက္ကစကားကို နွစ္ဖက္ၾကားဖုိ႔ ရွိရတာပါ။

မ်က္စိနွစ္ဖက္ရွိတာကလည္း ဟုိဘက္ကအျမင္နဲ႔ သည္ဘက္ကအျမင္

နွစ္ဖက္ျမင္ဖုိ႕ရွိရတာပါ။

ပါးစပ္က်ေတာ႔ နွစ္မ်ဳိးမေျပာရဘူးဆုိျပီး တစ္ေပါက္တည္းရွိတာပါ။



( ေမာင္သာရ)

လူခ်င္မတူတာဘာေၾကာင္႔လဲ ?

၁।အသက္တုိတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ သူအသက္သက္လုိဘဲ၊

၂।အသက္ရွည္တာဘာေၾကာင္႔လဲ သတ္မွဳ႔ေရွာင္လုိဘဲ၊

၃।ေရာဂါမ်ားတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ညွင္းဆဲတတ္လို႔ဘဲ၊

၄।ေရာဂါကင္းတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ညွင္းဆဲကင္းလုိ႕ဘဲ၊

၅.အဆင္းမလွတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ေဒါသၾကီးလို႕ဘဲ၊

၆।အဆင္းလွတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ေဒါသကင္းလုိ႔ဘဲ၊

၇।ၿခံရံနည္းတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ၿငဴစူတတ္လုိ႔ဘဲ၊

၈।ၿခံရံမ်ားတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ၿငဴစူကင္းလုိ႔ဘဲ၊

၉।ဥစၥာမြဲတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ မေပးလွဴလုိ႔ဘဲ၊

၁၀।ဥစၥာမ်ားတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ေပးလွဴတတ္လို႔ဘဲ၊

၁၁।အမ်ဳိးယုတ္တာ ဘာေၾကာင္႔လဲ မာနၾကီးလုိ႔ဘဲ၊

၁၂।အမ်ဳးိျမတ္တာ ဘာေၾကာင္႔လဲ မာနကင္းလုိ႔ဘဲ၊

၁၃।ပညာမဲ႕တာ ဘာေၾကာင္႔လဲ မေလ႔လာလုိ႔ဘဲ၊

၁၄।ပညာရွိတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ေလ႔လာသင္လုိ႔ဘဲ၊

၁၅।လူခ်င္းမတူတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ကံျခင္းမတူလုိ႔ဘဲ။

ဘတ္(စ္)ကားစီးမမွားၾကနဲ႔

ေကာင္းတဲ႔ေန႔မွာ အမွန္ဘတ္(စ္)ကားကုိစီးမိဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္၊

ခရီးသည္တစ္ေယာက္ဟာသူသြားလုိတဲ႔ ဌာနေရာက္ဖုိ႔လုိင္းကားဘတ္(စ္)ကားစီးျပီးသြားရတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါအေမားတေကာ အလွ်င္စလုိတဲ႔အခါ ကိုယ္စီးေနက် လုိင္းကားထင္ၿပီးတက္စီး

သြားမိေရာ ကားစီးမွားေတာ႔ ကိုယ္ေရာက္လုိတဲ႔ေနရာ,ဌာနကို မေရာက္ေတာ႔ဘူး။

မေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ၾကဳံရတယ္။ အက်ဳိးမရွိဘူး။

ဒီအတုိင္းဘဲ ေကာင္းျမတ္တဲ႔ေန႔မွာ ေကာင္းတဲ႔လုပ္၊ ခ်မ္းသာရမယ္ အလုပ္ေတြကို

လုပ္မိဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္။ မေကာင္းတာေတြလုပ္မိရင္ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္၊

အကုသိုလ္ျဖစ္ရင္ အကုသုိလ္ဘတ္(စ္)ကားစီရာေရာက္တယ္။ အကုသိုလ္ဘတ္(စ္)ကားစီမိရင္

အပါယ္ျမဳိ႔၊ ငရဲ႔ျမိဳ႕၊ အသူရကယ္ျမိဳ႕၊ တိရစၦာန္ၿမိဳ႕၊ေရာက္တတ္တယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ေကာင္းတဲ႔ေန႔မွာ ကုသုိ္လ္ဘတ္(စ္)ကား စီးနုိင္ၾကပါေစ၊ကုသုိလ္ဘတ္(စ္)ကားစီးရင္

လူခ်မး္သာၿမိဳ႕၊ နတ္ခ်မ္းသာၿမဳိ႕၊နိဗၺာန္ခ်မ္းသာၿမိဳ႕၊ကိုေရာက္ေတာ႕မယ္လုိ႔စိတ္ခ်ယုံၾကည္ထားပါ။

ေလာကဓာန္တရား

ေကာင္းဆိုးေလာကဓာန္၊
ၾက႔ံၾကံ႔ခံလ်က္၊
အားမာန္အျပည္႔၊
သတိမကြာ၊
ပညာေမ်ာ္ျမင္၊
အလုပ္ဝင္၊
အလွဆင္ၾက၊တုိ႔ဘဝ။

ေဒါက္တာ နႏၵမာလာ
ေထရဝါဒတကၠသုိလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္။

အရွင္မဟာကိစၥည္း၏အဆုံးအမ

သူတစ္ပါးက သူခုိးဆုိတုိင္းလည္း သူခုိးမျဖစ္။

သူတစ္ပါးက သူေတာ္ေကာင္းဆိုတုိင္းလည္း

သူေတာ္ေကာင္းမျဖစ္။

သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သည္ မျဖစ္သည္ကို မိမိကိုယ္တုိင္

သိသကဲ႔သုိ႔ နတ္တို႔႔လည္းသိၾက၏။

ဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာ ဘိဝံသ။

ရလာဒ္

အဖြဲ႔စည္းတုိင္းဥ္ ေအာင္ျမင္မွဳရလာဒ္ အက်ဳိးတရားသည္ အျပင္ဘက္မွာပင္ရွိ၏။

ဥပမာ -စာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၏ရလာဒ္သည္ အလုပ္လုပ္တတ္ေအာင္သင္ၾကား

တတ္ေျမာက္သြားသည္႔ ေက်ာင္းသားပင္ျဖစ္၏။

ေဆးရုံတစ္ခု၏ရလာဒ္သည္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားေသာ လူနာပင္ျဖစ္၏။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခု၏ ရလာဒ္သည္ ေက်နပ္ေလာက္သည္႔

ေဖာက္သည္မ်ားပင္ျဖစ္၏။

ဘာသာေရးလုပ္ငန္း၏ရလာဒ္သည္ ဗဟိႏၵေခၚသည္႔ အႏၱိမပန္းတိုင္

လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာရမွဳတုိ႔ပင္ျဖစ္၏။ရွာေဖြၾကရ၏။


အေမသားလွ (ဇလဂၢ)ေဆာင္းပါးမွ

ေကာက္နုတ္တင္ျပသည္။
အရွင္ဇနက(ထားဝယ္)နာလႏၵာ။

ေစာင္႔ေရွာက္ပါသာသနာ႔

သာသနာ႔ ပင္ရင္း ဒီပ်ဳိ္းခင္ကို

ေရသြင္း ေပါင္းသင္း ပိုးမဝင္ေအာင္

ျပဳျပင္ ေစာင္႔ေရွာက္ ေျမေတာင္ေျမာက္မွ

ျဖဳိ႕ေမွာက္သန္းစြမ္း ျမေရာင္လြမ္းလွ်က္

ၿငိဳ ႏြမ္းကင္းစင္ ရွဳတုိင္း ယဥ္လိမ္႔။



ဗုဒၶ ျမတ္စြာ သာသနာ႔ကို

ေကာင္းစြာၾကိဳတင္ မျပဳျပင္ေသာ္

အျမင္မွိန္ေမွး အထင္းေသး၍

ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာနွင္႔

ဘာသာဝါဒ ဟူသမွ်တုိ စစကုန္သုံး

ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳံးလိမ္႔။

အျမင္ရွင္းပါေစ

ငါးသတၱာဝါအတြက္ေရသည္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္၏။

ထို႔အတူပင္ လူသားအားလုံးအတြက္ ေမတၱာ၊ ကရုဏာတရားသည္

အထူးလုိအပ္ပါသည္။



သူတစ္ပါးအျပစ္ကိုျမင္ေလ႔ရွိ၍ ကဲ႔ရဲ႕ရွဳံ႕ခ်လုိစိတ္ရွိေသာ

သူမ်ားသည္အာသာေဝါတရား။

(အကုသုိလ္)မ်ား၍ အာသာေဝါကုန္ရာ အရဟတၱမဂ္သုိ႔

ဘယ္ေသာအခါမွ မေရာက္နုိ္င္ဟု ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားေတာ္

မူခဲ႔ေလတယ္။

ခရီးသြားမွတ္တမ္း အပုိင္း (၄) နိဂုံး....

တေန႔ေန႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ေဝးလာတာကလဲေျပာစရာမလုိ

ေတာ႔ပါဘူး၊ေအးေလ-ဒါေတြေျပာမယ္ဆိုရင္အမ်ားၾကီးပါပဲ။

ထားလုိက္ပါေတာ႔ - ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းလျဲမဳိ႔ေပၚကိုျပန္တက္ၿပီးမုန္႔

ေသတၱာေတြ အခ်ဳိရည္ဗူးေတြျပန္ၿပီးသြားဝယ္ရျပန္ပါတယ္။

ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲဆုိေတာ႔ “အခုလူငယ္ ေနာင္ဝယ္လူၾကီး”

ျဖစ္လာမယ္႔ကေလးေတြကိုဦးဇင္းOrganize လုပ္ဖုိ္႔အတြက္ပါ။

ေရာက္လာၿပီဆုိတာနဲ႔ ကေလးေတြကိုမုိက္နဲ႔ေၾကျငာၿပီးလာယူ

ၾကဖုိ႔တုိက္တြန္းရေတာတာေပါ႔သုိေပမဲ႔ ကေလးေတြထင္သေလာက္

လာမယူၾကပါ အရင္ကဒီလိုအစဥ္အလာမရွိေလေတာ႔ သူတို႔အ

တြက္အထူးအဆန္းပါပဲ၊ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ထပ္ဝယ္ၿပီးထပ္ေပး

လွဴဒါန္းတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ တုိးတက္လာပါတယ္ မေန႔ကနဲမတူ

တာကေတာ႔အေသအခ်ာပါပဲ။ေနာက္ၿပီး ဦးဇင္းေျပာျပတဲ႔

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္အေၾကာင္း တရားဂုဏ္ေတာ္အေၾကာင္းေလးေတြ

သံဃာဂုဏ္ေတာ္အေၾကာင္းေလးေတြကို သူတုိေလးေတြက္ိုေျပာ

ျပေတာ႔နားေထာင္ၾကပါတယ္၊လုပ္ငန္းေလးကစတုန္းရွိပါေသးတယ္။

စာေရးသူရဲ႔ Twoway ေလယာဥ္လက္မွတ္ကမနက္ျဖန္ဆုိရင္

အခ်ိန္ျပည္႔ေတာ႔မယ္။ အဲဒါနဲ႔႔ဲပဲ ကေလးေလးေတြကိုဟုိမ

ေရာက္ ဒီမေရာက္ထားခဲ႔ရၿပီးရန္ကုန္သုိ႔ျပန္ၾကြခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။

ဒီအထဲမွာ အဆုိးနဲ႔အေကာင္းကိုၾကည္႔တတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ႔

အဆုိးဘက္အေနအားျဖင္႔ အစပဲရွိေသးတယ္ အဆုံးမသတ္ရ

ေသးပါ၊အေကာင္းဘက္အေနအားျဖင္႔ ဒီေလာက္-၂-ရက္တာ

အခ်ိန္ေလးအတြင္းဒီေလာက္ေလး Foundation ေလးခ်ေပး

ခဲ႔တာကိုက ေနာင္တစ္ခ်ိန္ျပန္လုပ္ဖုိ႔လမ္းစေလးတစ္ခုရသြားပါတယ္။

စာေရးသူပညာေရးကိစၥေတြၿပီးသြားတဲ႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ႔ဒီလုပ္ငန္း

(ပရဟိတ) Social work လုပ္ငန္းေလးကုိတစ္စုိက္မတ္မတ္လုပ္သြား

ျဖစ္လိမ္႔မယ္လုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းထားပါတယ္၊ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီးေနာက္တစ္

ေန႔မွာေတာ႔ ရန္ကုန္ေက်ာင္းမွာသီတင္းသုံးေတာ္မူၾကတဲ႔သံဃာ

၄၅ ပါးကိုလည္းေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ခဲ႔ပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ႔

ေလယာဥ္ကြင္းခ်ိန္းက ၁၀း၃၀ ျဖစ္တာေၾကာင္႔ -၁၀- နာရီေလာက္မွာ

တကာမတစ္ေယာက္က ကားေလးနဲ႔ပို႔ေပးလုိ႔ေလယာဥ္ကြင္းၾကီးကို

ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္၊ ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ လုပ္စရာေလးေတြလုိက္လုပ္ၿပီး

အခ်ိန္ကိုေစာင္႔ဆုိင္ေနခဲ႔ပါတယ္။စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ေအာ္.. အမိေျမကို

ေနာက္တစ္ၾကိမ္ခြဲခြာရေတာ႔မွာပါလားဆုိၿပီး စိတ္ထဲမွာမေကာင္း

တာကေတာ႔အမွန္ပါ။ အနားမွာရွိတဲ႔ လိုက္ပုိ႔တဲ႔ တကာတကာမေတြ၏

မ်က္နွာကိုၾကည္မိျပန္ေတာ႔လဲမ်က္ရည္ေလး ကလည္ကလည္နဲ႔ဆုိေတာ႔

သူတုိ႔မ်က္ရည္ကတစ္မ်ိဳး စာေရးသူ စိတ္မေကာင္းတာကတစ္မ်ဳိး ခံစား

ခ်က္ကြဲျပားေနတာကေတာ႔အမွန္ပါ။စာေရးသူကအမိေျမကိုခြဲခြာရ

ေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔စိတ္မေကာင္းမွဳ႕၊ တကာတကာမတုိ႔ရဲ႕မ်က္ရည္က

ငါတ႔ုိဆရာေတာ္ျပန္ၾကြသြားေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔စိတ္မေကာင္းမွဳ႔မတူပါ။

၁၁-နာရီမွာေတာ႔လက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာခြဲခြာခဲ႔ၿပီး အားလုုံးကုိႏႈတ္

ဆက္ခဲ႔ပါတယ္ အမိေျမရယ္၊ တကာတကာမေတြရယ္လုိ႔။

လမ္းခြဲတာဝမ္းနည္းစရာမွ မဟုတ္တာေလ…..။ဆုိၿပီ….

ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႕စကားေလးႏွင့္ပဲေျဖသိမ့္ရေတာ့ေပမေပါ့။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ပါေစ။ အရွင္ဇနက(ေရႊဝယ္သားေလး ေမာင္းမကန္)

ေခတၱအိႏၵိယနုိင္ငံ .နာလႏၵာတကၠသိုလ္။

ခရီးသြားမွတ္တမ္းအပိုင္း (၃)

အလွဴရက္ကလဲနွစ္ပါတ္ေလာက္ေတာင္လုိေသးတာေၾကာင္႕စာေရး

သူမွာ ေဒသႏၱရဗဟုသုတေလးေတြရွာရင္းအခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ႔ပါတယ္၊

အလွဴကေတာ႔ သူတုိေဒသအေခၚအေဝၚအားျဖင္႔ 25. 3 .2011

ေန႔ပြဲစ၊ 26.3.2011ေန႔ပြဲမ၊27.3.2011ေန႔ရွင္မည္ခံလုိ႔- ၃- ရက္

က်င္ပပါတယ္။ အလွဴစတယ္လုိ႔သာဆုိတာအလွဴမျဖစ္ခင္

တစ္ပါတ္ေလာက္အလုိကတည္းကသူတုိ႔ရြာမွာေကြ်းေမြးေန

ရတာဆုိေတာ႔ရက္ရွည္အလွဴလုိ႔ေျပာလုိ႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။

စာေရးသူတို႔ထားဝယ္္မွာ၊ ဥပမာ ကထိန္တစ္ခုခင္တယ္ဆုိရင္

ဒီကေန႔ညေန- ၄- နာရီေလာက္သံခ်ဲ႔စက္ တီးဝိုင္းစသည္စဖြင္႔ၿပီး မနက္ျဖန္ေန႔လည္- ၁၂ -နာရီးဆုိရင္ျဖင္႔ အားလုးံၿပီးစီးလို႔မီးေသေနပါၿပီ။

ဒါေလာက္ပါပဲ။

သူတုိ႔ရြာသူတိုေဒသသူတုိ႔ဓေလ႔နဲ႔ေတာ႔မတူေရးခ်ာမတူ၊

အလွဴအၾကိဳဓမၼသဘင္မွာေတာ႔ပထမေန႔ သူတုိ႔ေဒသ

နာမည္ၾကီးဓမၼကထိက ဒုတိယေန႔ စာေရးသူနွင္႔အတူပါလာသည္႔

မႏၱေလးမွဆရာေတာ္ တတိယေန႔ စာေရးသူအလွည္႔ဆုိေတာ႔

ဓမၼသဘင္လည္းစည္းကားပါရဲ႔၊အလွဴၿပီးတာနဲ႔အခ်ိန္ဆြဲလိုကမျဖစ္တာနဲ႔

ကခ်င္ျပည္နည္ ဖားကန္႔ၿမဳိ႔ မေမာ္ေက်းရြာအလွဴတကာေတြေနတဲ႔

အ္ိ္မ္ေဂဟာသိုိ႔ဦးတည္၍ထြက္လာေသာ္လဲ လမ္းတြင္မိုးရြာတာ

ေၾကာင္႔မၾကာသင္႔ဘဲေတာေတာင္ေနရာေဒသတြင္တစ္ပါတ္ေက်ာ္

ေက်ာ္ေရွးတုိးလုိ႔လည္းမျဖစ္ ေနာက္ဆုတ္လို႔လည္းမရျဖစ္ခဲ႔ရပါေလေရာ

ၾကဳံရဆုံရွရွတတေလးေတြေပါ႔။ေနေလသာလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ

စာေရးသူတုိ႔ထြက္လာတဲ႔ကား ၂ စင္းမွာလူစုခြဲ၍ထားခဲ႔ၿပီး

စာေရးသူနွင္႔ကေလးေလးေတြနဲလူ ၄/ ၅ ေယာက္က ဘင္

ကားေလးနွင္႔ခရီးစတင္ခဲ႔ၿပီး ကားၾကီးတစ္စင္းကိုေတာ႔ျဖင္႔

ေတာထဲမွာပဲထားခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။ ဖားကန္႔ကိုေရာက္ၿပီးတာနဲ႔

က်န္တဲ႔သူေတြကိုျပန္ေခၚဖုိ႔ရယ္ ကားကိုျပန္ယူဖုိ႔ရယ္ အတြက္

အလွဴတကာလဲအလုပ္ရွဳတ္ခဲ႔ပါၿပီေပါ႔။

စာေရးသလဲေတာထဲမွာက်န္ခဲ႔တဲ႔ တကာ တကာမေတြအႏၳာရယ္

ကင္းရွင္းဖုိ႔အိမ္မွာသီတင္းသုံးရင္းကိုယ္တတ္နုိင္တဲ႔တာဝန္ကို

ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ရပါတယ္၊ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ႔ ေတာထဲမွာ

က်န္ခဲ႔ေသာသူေတြျပန္ေရာက္လာပါၿပီ ျပန္ေရာက္္လာတယ္

ဆုိရင္ပဲ နွစ္ေပါင္းအသေခၤ်ခြဲခြာေနေသာသူေတြျပန္ေတြ႔ရသ

လို႔ဝမ္းသာၾကၿပီေပါ႔ ။တကာတစ္ေယာက္လာေလွ်ာက္တာက

ေတာ႔ဆရာေတာ္ရယ္တပည္ေတာ္တုိ႔ကားေမာက္တယ္ဘုရား

တဲ႔။ ဘာမ်ားျဖစ္သြားေသးသလဲလို႔ေမးေတာ႔ ဘာမွေတာ႔

မျဖစ္ဘူးတဲ႔ ။ေတာ္ေသးတာေပါ “ ေသကံမေရာက္သက္မေပ်ာက္

ဆုိသလိုပါပဲ” စာေရးသူလည္းဖားကန္႔မွာ ရက္အနည္းငယ္

သာေနရေသး စာေရးသူပညာသင္ရာအိႏၵိယနုိင္ငံမွထုိင္းနုိင္ငံ

သို႔ၾကြေရာက္ေနေသာသီတင္းသုံးေဖာ္တစ္ပါးက ငါရွင္စာေမးပြဲ

Examform တင္ေနၿပီလုိ႔ၾကားတယ္ Representative အေန

အားျဖင္႔တင္လို႔မရဘူးကိုယ္တုိင္တင္မွရတယ္လုိ႔ေျပားတာေၾကာင္႔ စာေရးသူမွာ”ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္သလုိ”ဟုိမကိုင္မိ ဒီမကိုင္မိ

ေတာ႔ျဖစ္ေနၿပီေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ရဟန္းတကာဦးတင္ဝင္း+ေဒၚစန္းျမင္႔တုိ႔၏

အကူအညီကိုရယူကာ ဖားကန္႔မွ ျမစ္ၾကီးနားသို႔ဘင္ကားေလး

နဲ႔တက္ၿပီး New Life Hotel မွာတစ္ညတာကိန္းစက္ၿပီး ေနာက္

တစ္ေန႔ျမစ္ၾကီးနားမွ မႏၱေလး/ မႏၱေလးမွ ေနျပည္ေတာ္

/ေနျပည္ေတာ္မွ ရန္ကုန္အဆင္႔ဆင္႔အေနအားျဖင္႔အလ်င္စလို

ကမန္းကတန္း ကတုိက္ကရုိက္တက္သုတ္ရုိက္ေလယာဥ္နွဲ႔ျပန္

ေျပးခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။ရန္ကုန္ကိုေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ႔

India Air Line ေတြကိုလုိက္စုံစမ္းရပါေတာ႔တယ္။

ေလယာဥ္ကဘုရားဖူးရာသီလို တစ္ပါတ္ကုိနွစ္ေခါက္

သုံးေခါက္မသြားေတာ႔ဘူး။ တစ္ပါတ္မွတစ္ေခါက္သာေျပး

ဆြဲပါေတာတယ္။ေႏြရာသီမွာဂါယာၿမိဳ႔သိုိ႔မဆင္ဖုိ႔ကမ်ား

သည္တဲ႔။ေအးေလ- ကိုယ္ကလဲရက္အကန္႔အသတ္နဲ႔

ေရာက္ေအာင္ျပန္ရမယ္ဆုိတာေၾကာင္႔” ေပါက္တဲ႔နဖူးမထူးေတာ႔ၿပီ”

အဲဒါေၾကာင္႔ MAI ,India AirLine တုိကိုအေျပးအလႊားလိုက္

စုံစမ္းတာေၾကာင္႔ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင္႔ India Air Line

မွလက္မွတ္တေစာင္ကိုရခဲ႔ပါၿပီ။ ထိုထက္ကံေကာင္းတာက

သူတို႔အဓိကဆင္းမယ္ၿမိဳ႔က ဂါယာၿမိဳ႔ ရာသီမေကာင္းမွကာလ

ကတၱားၿမိဳ႔ကိုဆင္းမည္ဆုိတာေၾကာင္႔ စာေရးသူမွာအဆုိးထည္း

ကအေကာင္းေလးေတာ႔ေပၚထြက္လာခဲ႕ပါၿပီ။ ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္

လက္မွတ္ Confirm ျဖစ္သြားေတာ႔ ရက္ၾကည္႔လိုက္တဲ႔အခါ ရက္က

ေလးရက္ေလာက္ကြာေနတာေၾကာင္႔ ဒီၾကားထ႔ဲ ကိုယ္႔ေမြးရပ္

ေျမကိုျပန္ခ်င္ေသးတာေၾကာင္႔ ထားဝယ္ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို

Two Way(Return Ticket) ဝယ္ၿပီးေမြးရပ္ေျမကိုအေျပး

အလႊားေလးေရာက္ခဲ႔ရျပန္ၿပီေပါ႔။ ရြာကိုေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ

သိေတာ္မူက်တဲ႔အတုိင္းပါပဲ လူစိမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီဆိုရင္

တစ္ရြာလုံးအုပ္အုပ္က်က္က်က္ျဖစ္ကုန္တာေပါ႔။

ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းနုိင္ငံျခားကျပန္လာသတဲ႔ဆုိတာနဲ႔ လာပါၿပီအစီအရီ

တကာတကာမေတြ အခုမွဒုကၡျဖစ္ၿပီးေလ နုိင္ငံျခားကသာျပန္

လာတာဆရာသမား မိဘအတြက္မွလြဲ၍ က်န္တဲ႔လူေတြအတြက္

ယူလာခဲ႔တဲ႔ပစၥည္းေလးေတြကလည္းကုန္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ႔

ထားဝယ္ၿမိဳ႔ေပၚကိုတက္ၿပီးျပည္တြင္းျဖစ္ကိုအားေပးပါဆုိသလို

ျပည္တြင္းျဖစ္မုန္႔ပါကင္ေတြဝယ္ရပါေတာ႔တယ္။

လာသမွ်လူေတြကို Intro(မိတ္ဆက္) စကားေလးေတြေျပာ

ၿပီးျပည္တြင္းျဖစ္မုန္႔ေလးေတြနဲ႔ပဲဧည္႔ခံခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္၊

သတိထားစရာတစ္ခုက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုလူေတြလာ

ၾကေသာ္လဲလူၾကီးေတြကလြဲ၍က်န္တဲ႔ Generation

(မ်ဳိးဆက္သစ္) လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြတစ္ေယာက္မွပါမလာ

စာေရးသူစိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းပဲျဖစ္သြား

ပါတယ္၊ ဘာေၾကာင္႔မလာသလဲလုိ႔ေမးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔

ဒီေနရာက ကေလးေတြေနရာမဟုတ္လို႔မလာတာတဲ႔

ဒီလုိိိိိိိိအေနအားျဖင္႔ ရြာမွာကေလးေတြတေျဖးေျဖးနွဲ႔ဘုန္းၾကီး

ကိုေၾကာက္စရာလုိ႔ သတ္မွတ္ကုန္ပါၿပီ ဘုန္းၾကီိကုိျမင္ရင္စကား

မေျပာတတ္တာအသာထားပါအုန္း ဘုန္းၾကီးလာၿပီဆုိတာနဲ႔

ထြက္ေျပးတာ အိမ္ေပၚကိုတက္ေျပးတာကပုိပုိမ်ားမ်ားလာေန

ေတာ႔ဘုန္းၾကီးဟာ စာေရးသူတုိ႔ရြာဖက္မွာေၾကာက္စရာလုိ႔

သတ္မွတ္ကုန္ပါတယ္။

ေအေလ….ေရွးေရွးေတာမွာေက်ာင္းထုိင္ၾကတဲ႔ ေတာရြာက

မေထရ္ၾကီးေတြဟာ ရပ္ရြာကိုၾသဇာအာဏာလည္းအလြန္

တရာမွေညာင္းၾကပါတယ္၊ဒီေတာ႔ ကေလးေတြကိုမေျပာပါနွင္႔

လူၾကီးေတြကိုေတာင္မထင္ရင္မထင္သလုိက်ိန္လုံးနွင္႔လုိက္

ရုိက္ေလေတာ႔ ေၾကာက္ရတာလဲမေျပာပါနဲ႔ေလး။

ဒါေပမဲ႔ အခုေခတ္ IT ေခတ္ၾကီးထဲကိုေရာက္လာတာနဲ႔အမွ်

ကေလးေတြလဲ အရင္တုန္းကနဲ႔မတူတာေတာ႔အမွွန္ပါေပတည္း။

အရွင္ဇနက(ေရႊဝယ္သားေလး(ေမာင္းမကန္)

ခရီးသြားမွတ္တမ္း အပုိင္း(၂)

မႏၱေလးသုိ႔ခရီးဆက္ျခင္း…

ေက်ာင္းကိုေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ စစ္ကုိင္းတုိင္း သေရာင္းစံျပေက်း

ရြာကိုၾကြခဲ႔ပါဘုရား။ ညတရားပြဲအျပင္ စာေရးသူကိုလဲကံထပ္မ

ဂၤလာျပဳခ်င္လ႔ုိပါဆိုၿပီးေတာ႔ ဖုန္းနဲ႔တစ္မ်ဳိး စာနွင္႔တတန္ လူၾကဳံနွင႔္

တစ္သီဆင္႔ေခၚေလေတာ႔ ဒါယကာ ဒါယကာမတုိ႕ရဲ႕အက်ိဳးတရား

ကိုေမွ်ာ္ကုိးကာေနာက္တစ္ေန႔ညေနမွာေတာ႔ ေရႊမႏၱလာ

AirCon Buss Carၾကီးနွင္႔ မဟာရန္ကုန္မွ မႏၱေလးသို႔ခရီးဆက္

ခဲ႔ရပါတယ္။ မႏၱေလးသ႔ိုမနက္ ၆ နာရီေလာက္ေရာက္တာနဲ႔ ေရႊမႏၱလာသူတုိ႔ရဲ႕ Tradition ေလးေတြကိုလည္း

ခံစားမိလိုက္ပါေသးတယ္။ ထုိမွတဆင္႔ကားေလးတစ္စင္းေခၚ

ကာဒါယကာေတြContect လုပ္ေပးထားတဲ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးဆီ

ကိုဝင္ၿပီးတုိင္ပင္စရာရွိတာမ်ားကိုတုိင္ပင္ကာ ထုိေနညေနတြင္

မႏၱေလးမွ မုံရြာသို္႔ခရီးဆက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။မုံရြာကိုေရာက္ေတာ႔

ညေန ၄ နာရီေလာက္ရွိပါၿပီး ဒါနဲ႔ အလွဴအတြက္ဝယ္

လာတဲ႔ပရိကၡာရာရွစ္ပါးအပါအဝင္ တုိလီမုတ္စျဗဳတ္စဗ်င္းေတာင္

ေတြကိုအျမန္ယာဥ္ဆိပ္တြင္ မနက္ဟုမၼလင္းဘက္ဆန္မည္႔

အျမန္ယာဥ္ကိုရွာကာပစၥည္းပစၥယေတြအပ္ထားခဲ႔ပါေတာတယ္။

ပစၥည္းေတြအတြက္ေတာ႔တဖက္ကေအးသြားၿပီျဖစ္ေသာလဲ

မေအးေသးတာကစာေရးသူနဲ႔ သီတင္းသုံးေဖာ္တစ္ပါး မုံရြာၿမိဳ႔မွာ

အသိမိတ္ေဆြကလဲတစ္ေယာက္မွမရွိ ဒီၾကားထဲအျမန္ယာဥ္

ကမနက္၄း၃၀ထြက္မည္တဲ႔။က်န္ခဲ႔ရင္တာဝန္မယူဘူးတဲ႔

ဒုကၡဒုကၡ ပါပဲလား။အဲဒီအခ်ိန္အိပ္ယာကနုိးဖုိ႔ဆိုတာကလည္း

အခက္သား။ အနီးနားမွာအိပ္ဖုိ႔အတြက္ေက်ာင္းေတြမွာကူညီ

ေတာင္းရင္ေတာ႔ရနိုိင္မည္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔မနက္အိပ္ရာကနိုးဖုိ႔

ဆုိတာကမေသခ်ာ။ ဒါေၾကာင္႔တည္းခုိခန္း ၂ခု ၃ခုဆီသို႔

ေျခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဆင္မေျပခဲ႔ပါ ဘုန္းၾကီးမ်ား

တည္လို႔မရပါတဲ႔။ ေအာ္..အဲဒါမွဒုကၡပါပဲလား။ ဒါေပမဲ႔ မေလွ်ာ႔ေသာလုံလဝီရိနဲ႔ေနာက္တည္းခုိခန္းတစ္ခုဆီသို႔

သြားဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါၿပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္

ေျပာျပေလေတာ႔ကံေကာင္းေထာင္႔မစြာနဲ႔တည္ခုိခြင္႔ရခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္၃း= ၃၀ မွာေတာ႔တည္ခုိခန္းကတာဝန္

ေက်စြာနဲ႔ လုိက္နဳိးေပးတဲ႔အတြက္ စာေရးသူတို႔အိပ္ယာမွထကာ

ဆုိက္ကားေလးနဲ႔ အျမန္ယာဥ္ဆိပ္သို႔ဆိုက္ေရာက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္၊

မနက္ ၄း ၃၀ မွာေတာ႔ထြက္ပါၿပီအျမန္ယာဥ္။ အျမန္ဆုိေတာ႔

ေလတစ္ဝွီးဝွီးနဲ႔တအားျမန္မွာပဲ႔လုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းထားခဲ႔တာ ေမွ်ာ္လင္႔ထား

သလုိမဟုတ္‘လိပ္ဘုိးေအ ပတ္က်ိဘုိးေတာ္ ‘အျမန္ယာဥ္လိုပါပဲ

စက္ေလွသာသာေလးသာသြားေနပါေတာ႔တယ္၊ စာေရးသူတို႔

ထားဝယ္ၿမိဳ႔မွ ေကာ႔ေသာင္းၿမိဳ႔သုိ႔ေျပးဆြဲေနတဲ႔အျမန္ယာဥ္္ဟာ

ေလတစ္ဝွီးဝွီးနွင္႔အလြန္ျမန္လွပါတယ္။တစ္နာရီမုိင္ ၃၀ အသာ

ေလးပင္(ၾကြာတာမဟုတ္ပါ)။

စာေရးသူပိုင္တာတစ္စင္းမွမရွိပါ။ ေအေလ “ကာလံ ေဒသံ အဂၢံ ဓနံ”

ဆိုတာလည္းရွိေသးတာကိုဗ် သူ႔ေနရာသူေဒသမွာေတာ႔အဆင္

ေျပလွ်က္ပါ(ပန္းပန္လွ်က္ပါ) တအိအိနွင္႔ဆန္လာလိုက္တာခရီး

လည္းေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ။ ဆြမ္းကိစၥကိုေတာ႔လာေရာင္း

တဲ႔ေစ်းသည္ထံမွာဘဲအဆင္ေျပသလိုဘုန္းေပးခဲ႔ရပါတယ္။

တေနကုန္ခုတ္ေမာင္းလာေပမဲ႔ စာေရးသူတုိ႔ေရာက္ျခင္တဲ႔ေနရာ

ကိုမေရာက္္ေသးပါ။ ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာေတာ႔ က်ယ္ေလာင္

ေသာစကားသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိေတာ႔

အျမန္ယာဥ္ေသာင္တင္ေနလို႕တဲ႔။ အဲဒါေၾကာင္႔ ေယာက်္ားေလးေတြ

အားလုံး ေဘးေဘာင္ေပၚထြက္ၿပီး ဟုိဖက္ဒီဖက္ခေလာက္ေပးပါတဲ႔ ။

ေအးေလ ကိုယ္လဲေယာက်္ားသားေပမို႔ထြက္ခဲ႔ရတာေပါ႔ ။

ေဘးေဘာင္ေပၚ သိပ္မၾကာလုိက္ပါ။ရပါၿပီတဲ႔။ ျပန္ဝင္္ပါဆုိေတာ႔လဲ

ျပန္ဝင္ရပါတယ။္ ဒီေနရာမွာ သူ႔အမိန္႔အတုိင္းပါပဲေလ။

ထုိင္ကာမွသိပ္မၾကာလိုက္ေသး။ေနာက္တစ္ခုလာျပန္ၿပီ ၊ ဒီတစ္ခါေတာ႔ေယာက်္ားသက္သက္မဟုတ္ေတာ႕ၿပီ။ ရွိသမွ်လူေတြအားလုံးဆင္တဲ႔ ။ေရွမွာေရနည္းလို႔ဆိုတာနဲ႔

အားလုံးဆင္းၿပီးကမ္းနေဘးေပၚကေနလမ္းေလွ်ာက္ၿပီး

ဟုိဘက္တတိုင္ေလာက္အကြာမွာသြားေစာင္႔ေနပါဆုိေတာ႔

လဲလမ္းေလွ်ာက္ရၿပီေပါ႔။လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသိပ္မေစာင္႔လိုက္ရပါဘူး ။

ေရာက္လာပါၿပီအျမန္ယာဥ္တက္ခဲ႔ၿပီးေပါ႔ေနာက္တစ္ခါ သိပ္မၾကာတဲ

ေတာအတြင္းမွာေတာ႔ည ၉ နာရီထိုးၿပီးမို႔ဆက္မသြားေတာ႔ဘူး၊

ဒီကမ္းနားၿမိဳ႔မွာအိပ္ရမယ္ဆုိေတာ႔လဲ ကမ္းေပၚသို႔တက္ၿပီး

တည္ခုိခန္းေလးတစ္ခုမွာတစ္ညတာအိပ္စက္ခဲ႔ရျပန္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ၄း ၃၀ မွာဆက္လက္ထြက္ခဲ႔ေလေတာ႔

စာေရးသူတုိ႔ေရာက္ခ်င္တဲ႔ေနရာကိုေန႔လည္ ၃ နာရီေလာက္မွာ

ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္၊ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အလႅာပ သလႅာပ

စကားေလးေတြေျပာၿပီးသက္ေတာ္ရွည္ ဆရာေတာ္ဘုရား

ၾကီးေက်ာင္းမွာရွိတယ္ဆုိတာနဲ႔ေက်ာင္းကိုသြားၿပီး သက္ေတာ္ရွည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကိုဖူးေမွ်ာ္ရင္း

သီတင္းသုံးခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။

အရွင္ဇနက(ေရႊဝယ္သားေလး ေမာင္းမကန္...